Będę o tym pisać i przypominać. Zaczęła się jesień, a razem z nią sezon przeziębień. Niewiele trzeba - wahania temperatur, za lekkie ubranie, przeciąg, a u osób chorych na NZJ- dochodzi bardzo obniżona odporność. Raz dwa i jesteśmy chorzy. Dużo łatwiej jest nam się zarazić, niektórzy łapią dosłownie wszystko, co możliwe, nawet pomimo przestrzegania higieny. Powiem Wam, że w ubiegłym roku zdarzyło mi się nawet chodzić w maseczce i zbierać te wszystkie spojrzenia ludzi na mieście.
Ile razy jest tak, że jeszcze nie wygrzebiemy się z jednej choroby, a już wpadamy w drugą. Chore jelita powinno się jak najdłużej bronić przed antybiotykami. Wyobraźcie sobie, że chore, owrzodzone, z kałużami ropy i krwi jelita zostają poharatane przez antybiotyk. Trzeba czasem wybrać ''mniejsze zło'', ale antybiotyk to ciężki kaliber. Lekarze niechętnie przepisuję antybiotyki w zastrzykach czy kroplówkach, bo wymaga to zaangażowania pielęgniarki i w ogóle jest z tym dużo zachodu, bo i wenflon trzeba założyć, przychodzić do pacjenta do domu itd. Natomiast antybiotyk podany inną droga niż do przewodu pokarmowego jest dla nas najlepszy, zwłaszcza, kiedy już musimy koniecznie wziąć go w zaostrzeniu.
Zdrowa osoba, czyli taka, która nie jest obciążona żadna chorobą autoimmunologiczną - przeziębienie przejdzie jak te osoby z reklam. Kupią sobie w aptece pierwszy lepszy lek, poleżą w łóżku, wypiją mleko z miodem i jest dobrze. Parę dni i nie ma śladu po chorobie. Udaje im się nawet chodzić do pracy.
Chora osoba, czyli na przykład ja - przejdę małą masakrę. Będę chorować dwa albo i trzy razy dłużej. Oprócz standardowych objawów przeziębienia dojdą silne bóle brzucha, nudności, okropne bóle stawów - takie, że nie będziesz w stanie utrzymać kubka z herbatą. Do tego w stolcu pojawi się krew. Bardzo duże osłabienie. Takie, że ledwo dasz radę pójść do toalety. Ogromnym minusem jest to, że z Crohnem nie wolno brać większości dostępnych leków. Tutaj nie pójdę sobie do apteki i nie wyleczę się pierwszym lepszym lekiem bez recepty. Paracetamol nie zawsze daje radę. Antybiotyk to prawie jak strzał w kolano, zwłaszcza przy zaostrzeniu.
Pozostaje czekanie, aż przejdzie. Oznacza to, że będę mieć około dwa - trzy tygodnie wyjęte z życiorysu.
Śmieszy mnie to, kiedy słyszę od swoich bliskich, że ''przesadzasz''. Śmieszy mnie, kiedy słyszę: ''daj spokój, przecież się nie zarazisz''. Najlepsze jest to: ''on/ona była w innym pomieszczeniu, jak mogła Cię zarazić''. No do jasnej cholery tak, że to jeden dom, bakterie są wszędzie. Nie można liczyć na zrozumienie od zdrowych. Trzeba na własne oczy zobaczyć jak Crohn przechodzi przeziębienie. Chociaż i to czasem nic nie daje...
Ja już naprawdę nie wiem jak tłumaczyć, ile razy powtarzać ''Jesteś chory, nie odwiedzaj Crohna!''
Zastanawiałam się nawet nad wywieszeniem tablicy z takim wielkim napisem przed domem, ale już widzę z jak wielką dezaprobatą spotkałoby się to wśród innych domowników.
Ile razy jest tak, że jeszcze nie wygrzebiemy się z jednej choroby, a już wpadamy w drugą. Chore jelita powinno się jak najdłużej bronić przed antybiotykami. Wyobraźcie sobie, że chore, owrzodzone, z kałużami ropy i krwi jelita zostają poharatane przez antybiotyk. Trzeba czasem wybrać ''mniejsze zło'', ale antybiotyk to ciężki kaliber. Lekarze niechętnie przepisuję antybiotyki w zastrzykach czy kroplówkach, bo wymaga to zaangażowania pielęgniarki i w ogóle jest z tym dużo zachodu, bo i wenflon trzeba założyć, przychodzić do pacjenta do domu itd. Natomiast antybiotyk podany inną droga niż do przewodu pokarmowego jest dla nas najlepszy, zwłaszcza, kiedy już musimy koniecznie wziąć go w zaostrzeniu.
Zdrowa osoba, czyli taka, która nie jest obciążona żadna chorobą autoimmunologiczną - przeziębienie przejdzie jak te osoby z reklam. Kupią sobie w aptece pierwszy lepszy lek, poleżą w łóżku, wypiją mleko z miodem i jest dobrze. Parę dni i nie ma śladu po chorobie. Udaje im się nawet chodzić do pracy.
Chora osoba, czyli na przykład ja - przejdę małą masakrę. Będę chorować dwa albo i trzy razy dłużej. Oprócz standardowych objawów przeziębienia dojdą silne bóle brzucha, nudności, okropne bóle stawów - takie, że nie będziesz w stanie utrzymać kubka z herbatą. Do tego w stolcu pojawi się krew. Bardzo duże osłabienie. Takie, że ledwo dasz radę pójść do toalety. Ogromnym minusem jest to, że z Crohnem nie wolno brać większości dostępnych leków. Tutaj nie pójdę sobie do apteki i nie wyleczę się pierwszym lepszym lekiem bez recepty. Paracetamol nie zawsze daje radę. Antybiotyk to prawie jak strzał w kolano, zwłaszcza przy zaostrzeniu.
Pozostaje czekanie, aż przejdzie. Oznacza to, że będę mieć około dwa - trzy tygodnie wyjęte z życiorysu.
Śmieszy mnie to, kiedy słyszę od swoich bliskich, że ''przesadzasz''. Śmieszy mnie, kiedy słyszę: ''daj spokój, przecież się nie zarazisz''. Najlepsze jest to: ''on/ona była w innym pomieszczeniu, jak mogła Cię zarazić''. No do jasnej cholery tak, że to jeden dom, bakterie są wszędzie. Nie można liczyć na zrozumienie od zdrowych. Trzeba na własne oczy zobaczyć jak Crohn przechodzi przeziębienie. Chociaż i to czasem nic nie daje...
Ja już naprawdę nie wiem jak tłumaczyć, ile razy powtarzać ''Jesteś chory, nie odwiedzaj Crohna!''
Zastanawiałam się nawet nad wywieszeniem tablicy z takim wielkim napisem przed domem, ale już widzę z jak wielką dezaprobatą spotkałoby się to wśród innych domowników.
Komentarze
Prześlij komentarz